سخت افزار کامپیوتر به اجزای فیزیکی یک سیستم کامپیوتری اطلاق می شود که می توان آنها را دید و لمس کرد. طیف وسیعی از دستگاه‌ها از جمله واحد پردازش مرکزی (CPU)، ماژول‌های حافظه، دستگاه‌های ذخیره‌سازی (مانند دیسک‌های سخت و درایوهای حالت جامد)، دستگاه‌های ورودی و خروجی (مانند صفحه کلید، ماوس و مانیتور) و اجزای شبکه این قطعات سخت افزاری با هم کار می کنند تا عملکرد و عملکرد یک کامپیوتر را فعال کنند. CPU که اغلب به عنوان مغز کامپیوتر شناخته می شود، دستورالعمل ها را پردازش می کند و محاسبات را انجام می دهد، در حالی که حافظه داده ها و دستورالعمل هایی را که در حال حاضر توسط CPU استفاده می شود ذخیره می کند. دستگاه‌های ذخیره‌سازی ذخیره‌سازی طولانی‌مدت برای داده‌ها و نرم‌افزار فراهم می‌کنند و به کاربران امکان می‌دهند فایل‌ها را ذخیره کرده و بعداً به آنها دسترسی داشته باشند. دستگاه های ورودی به کاربران این امکان را می دهند که با ارائه داده ها و دستورات با رایانه تعامل داشته باشند و دستگاه های خروجی نتایج عملیات رایانه را نمایش می دهند. اجزای شبکه، رایانه ها را قادر می سازد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و به اشتراک گذاری اطلاعات و دسترسی به اینترنت را تسهیل کنند. به طور کلی، سخت افزار کامپیوتر برای عملکرد و عملکرد یک سیستم کامپیوتری ضروری است.